Vorig jaar heb ik met veel plezier samen met Geraldyne de 85KM wedstrijd "Rund um die Ahlhorner Heide Distanz" gereden in Grossekneten, Duitsland. Dit was zo goed bevallen dat wij besloten om dit jaar terug te keren! Opnieuw met Geraldyne el Jamaal en dit keer namen wij ook Volga du Vallois mee die gereden zou worden door Natascha Gielen. Het was nog even spannend of beide dames mee konden gaan, want twee weken voor vertrek had Volga een trap gekregen van één van de merries in de paddock waardoor ze een aantal dagen flink kreupel liep. Gelukkig was ze op tijd herstelt en mocht ze mee naar Duitsland!

De Ahlhorner Heidedistanz is een zogeheten kaartenrit. Dit bekent dat de routes niet gemarkeerd zijn met lintjes of pijlen, maar dat je je weg moet vinden door middel van een kaart. Het is een route van A naar B en weer terug naar A met tussendoor een aantal controlepunten, vijf vetgates en een vetcheck. Je mag zelf weten hoe je de route rijdt, als je maar de bovenstaande punten aandoet. Omdat mijn kaartlees kwaliteiten niet fantastisch zijn, heb ik vooraf bij de organisatie een route op GPS gevraagd die ik in mijn horloge kon zetten.

Op vrijdag vertrokken wij al naar Grossenketen, Duitsland. Een rit van ongeveer 2,5 uur. Het startpunt van de wedstrijd had ik vorig jaar al in mijn telefoon opgeslagen zodat het dit keer makkelijk vinden was. Wat wél een uitdaging was, was om alle spullen in de auto en trailer te krijgen! Dit keer hadden wij niet één, maar twee paarden mee waardoor er een stuk minder ruimte voor de spullen overbleef! Het was even proppen maar uiteindelijk kregen wij alles er in! Inclusief de hondjes!

We kwamen mooi op tijd aan zodat we nog een half uurtje met de dames konden wandelen voordat de voorkeuring plaats vond. Alles was goed en Geraldyne en Volga waren beide goedgekeurd om te starten! Later op de avond was het tijd voor de voorbespreking. Hier werd de route helemaal nagelopen en werd verteld wat en waar de controle punten waren en of er nog bijzonderheden op de route waren. Tijdens deze voorbespreking ging er iets gruwelijk mis. Een hoop kabaal, hinnekende paarden, galloperend hoefgetrappel. Iedereen vloog op uit zijn stoel en rende naar zijn paard toe. Zo ook wij, alleen was er in geen velden of wegen een Geraldyne of Volga te vinden...

Nachtelijk avontuur...

Samen met een aantal deelnemers renden wij de bossen in op zoek naar onze paarden. Even later kwam er ook iemand met een fiets voorbij, die wij gelukkig mochten lenen. Later bleek deze fiets onmisbaar gezien het steeds donkerder werd. Het bos is groot en er zijn veel zijpaden. Na 2 uur zoeken was de schemer inmiddels overgegaan in totale duisternis en werd de hemel enkel nog verlicht door bliksemschichten die het naderende onweer aankondigden. Met behulp van de fietslamp en de zaklamp van onze mobiele telefoons, waarvan er inmiddels al twee door de batterij heen waren, zochten wij naar hoefsporen in het zand. Op een gegeven moment ging de bosweg over in asfalt en was het voor ons niet mogelijk om door te zoeken. Het was inmiddels half één 's nachts en wij besloten om met het laatste restje batterij van de laatste telefoon nog naar het kamp te bellen om te vragen of ze ons misschien op konden halen. Wij hadden geen andere keus dan de zoektocht te staken en de volgende dag verder met zoeken te gaan. De auto van het kamp arriveerde en op het moment dat de deur open ging waren de eerste woorden "Wij hebben jullie paarden gevonden!" 

De wedstrijd

Slechts 6 uurtjes nadat wij de paarden van de hoofdstraat hadden afgehaald, was de start van de wedstrijd. Wij hadden gisteren niet meer durven hopen dat wij hierbij konden zijn! Er waren in totaal 20 starters. De start verliep redelijk rustig. Volga was wel een beetje heet en had zin om te gaan! De hele groep bleef bij elkaar rijden tot de radarcontrole. Een radarcontrole is een veterinaire check waarbij de hartslag van je paard wordt gecontroleerd alsmede de gang van je paard. Wij kwamen aandraven en zodra we naast het paard stonden werd de stethoscoop al tegen het paard aangehouden. Geraldyne had een HS van 58 en Volga van 64 . We mochten voordraven en alles was goed. We mochten door! De groep was ondertussen iets uit elkaar gevallen en Natascha en ik gingen samen door.

De route ging vervolgens door de bossen van Noord-Duitsland. Echt adembenemende paden.  Heel veel zandpaden of graspaden. Op sommige paden waren naar mijn idee al maanden geen mens geweest want het gras stond knie-hoog. Een paar keer moesten we onder de snelweg door en één keer er overheen. Het was een beetje glooiend. In totaal heeft mijn horloge 238 hoogtemeters geregistreerd. Wel was het met 33 graden verschrikkelijk warm en had vooral Volga hier erg veel last van.
Na 30km kwamen we aan bij de eerste vetgate. Op de vetgate direct aangeboden. Hartslag 56 voor Geraldyne en 60 voor Volga en opnieuw alles A. Na een korte pauze gingen we door naar het tweede stuk.

Het tweede stuk was 17km en was echt wel een heel mooi stukje. Halverwege kwamen wij bij een rivierbedding uit waar dit keer een stuk minder water in stond dan vorig jaar. Volga en Geraldyne gingen dankbaar de rivier in waar vooral Geraldyne de rivier bijna leeg dronk. We bleven een beetje extra door de rivier heen wandelen om wat extra te koelen en vervolgde toen de weg. Eenmaal aan de overkant ging de route weer verder door het prachtige sprookjesbos. De paden waren fantastisch mooi. Heel veel zandpaden of graspaden. Soms wel wat hard met stenen, maar doordat beide dames op rondom beslag stonden hadden ze hier totaal teen last van.

Hierna was het nog maar een klein stukje tot de volgende vetgate. De paarden hadden het warm. Direct aangeboden met een HS van 64 voor Geraldyne en 72 voor Volga. Bij de tweede controle was Geraldyne alweer gezakt naar 44 en Volgan naar 60. Ze hadden echt last van het weer. Vanwege de drukkende hitte en met in ons achterhoofd het nachtelijk avontuur van de dames, besloten wij om in deze vetgate te stoppen. We hadden nu 48km afgelegd en we zouden nog 34km door moeten om het einde van de route te bereiken. Dit vonden wij niet eerlijk en gingen ze in de trailer terug naar het kamp. Gelukkig mag je in Duitsland vaak halverwege stoppen en de volgende dag weer verder gaan. Ze noemen dit "In der wertung beenden". Wanneer je paard gewoon wordt goedgekeurd, tellen je kilometers en blijf je in de wedstrijd.

De tweede dag

Gelukkig bleef dit keer alles 's nachts rustig en konden zowel de paarden als wijzelf goed uitrusten. 's Nachts ging het ook nog een beetje regenen zodat de temperatuur eindelijk wat ging zakken. De volgende dag was de start om half negen. We vetrokken met het grootste deel van de groep gezamelijk richting het eerste groompunt. Geraldyne was erg vervelend. Soms heeft ze een "screw you!-bui" en dan kan je er niks meer mee. Geen stuur, geen rem en een hele boze dwarse Geraldyne. De reden? Ze mocht niet hard achter de kopgroep aan. Toen ze vervolgens bewust onder een lage tak doordook waar ik niet onderdoor paste en er bijna afvloog, had ik het een beetje met haar gehad en besloot ik dat, als ze zo door zou gaan, om op de vetgate te stoppen met de wedstijd! Ze liep namelijk niet meer door haar lijf waardoor ze op deze manier alleen maar kapot zou gaan en dat wilde ik natuurlijk voorkomen. Ze mag dan wel 19 jaar zijn, er zit soms een kop op van een puber!

We besloten om ons af te zonderen van de groep om zo Geraldyne weer wat rustiger te krijgen. De paden waren een droom. Eindeloos lange brede zandpaden die heerlijk waren voor lange gallopades! Na 17km waren we bijna bij de vetgate. Er was alleen één probleem. Het pad dat op onze navigatie stond aangegeven, bestond niet. We besloten na een paar keer het pad op en neer gereden te hebben maar gewoon op de bonnefooi de bush bush in te rijden en na 50m vonden wij inderdaad het juiste pad dat ons vervolgens naar de vetgate bracht. Doordat niemand van de groep het pad had kunnen vinden, waren we weer allemaal bij elkaar gekomen en kwamen we als één groep binnen. Geraldyne en Volga op kop. We besloten om weer direct aan te bieden. Met een hartslag van 64 en een B op darmgeluiden waren de consequenties van Geraldyne haar gedrag direct zichtbaar. Ze bleef ook tijdens de vetgate vervelend maar gelukkig vond ze eindelijk in de laatste 10 minuten haar rust en werd ze langzaam weer de oude. Hierdoor besloot ik toch om nog een ronde verder te gaan.

De laatste rondes

Het besluit om door te gaan was juist geweest. Geraldyne was weer helemaal de oude en liet zich weer fatsoenlijk rijden. De route ging weer door prachtige bossen. Halverwege stapten wij heel even af om de paarden te laten grazen en te laten drinken uit de plas. Dit om de darmgeluiden goed te houden. Daarna vervolgenden we de laatste km's naar de laatste vetgate. Inmiddels was de bewolking verdwenen en was de zon weer terug. Gelukkig stond er een flink windje waardoor het een stuk beter te doen was dan gisteren. Aangekomen bij de tweede vetgate was Geraldyne weer helemaal de oude. Direct kunnen aanbieden met een hartslag van 44. Alles weer A en een tevreden blije Geraldyne en Volga. We mochten de laatste ronde in! Wat was de tijd om gevlogen!

De laatste ronde was fantastisch. Geraldyne was helemaal aan en ging er voor. Ze was super fit en wilde alleen maar gaan gaan gaan! Volga was ook nog mooi fit al merkte je wel dat de hitte haar weer iets begon te storen. Daarom iets minder gegallopeerd en wat meer gedraafd. De dames deden het top en arriveerden fris en fit aan de finish. Direct aan de finish werd de hartslag gemeten en met een 52 voor Geraldyne en een HS 60 voor Volga mochten we beide paarden gaan afzadelen en klaarmaken voor de nakeuring.

De nakeuring

De nakeuring was na twee uur. Hierdoor hadden wij de tijd om de paarden te verzorgen en het kamp af te breken en alles weer proberen in de trailer te krijgen. De nakeuring verliep prima. De paarden lieten goed herstel zien. Geraldyne met een harstlag van 48 (ze was boos op de vele paarden om haar heen) en Volga, die zich nergens wat van aantrekt, had een mooie hartslag van 40. Voor de rest was alles A dus de paarden waren allebei met vlag en wimpel goed gekeurd!

Trots op de beide dames die bewezen in top conditie te zijn! Voor Natascha was dit haar eerste lange afstandsrit. Hiermee heeft ze 75% van haar novice-kwalificatie binnen! In deze blog lees je wat de novice kwalificatie inhoudt. Geraldyne heeft inmiddels haar volledige novice kwalificatie binnen en mag nu internationaal CEI starten! Nu zijn wij dat niet direct met haar van plan maar wie weet wat de toekomst ons brengt! Deze wedstrijd hebben wij in ieder geval weer goed volbracht en uiteindelijk zijn wij op een mooie 9e plaats geeindigd!

Ahlhornerheide Distanz

De Ahlhornerheide distanz is echt een aanrader! Een leuke wedstrijd, een goede sfeer en een prachtige omgeving! Deze organisatie organiseert tevens de endurance rit "Land der Rappen" en "Ritt durch die Wildeshauser Geest".

Video

Wij hebben het hele weekend samengevoegd in een video. Deze kun je hieronder bekijken!

Ben je enthousiast geworden na het lezen van deze blog en wil je graag starten met endurance? Lees dan onze blog hoe te beginnen met endurance!

In het vervolg blog gaan we verder met de training voor de klasse twee en het behalen van je novice.

Ook hebben wij diverse hengsten ter dekking met sport resultaten.

Wil je kijken hoe je de sport kan combineren met het fokken van een veulen? Bekijk dan onze vorige blog: Het combineren van sport vs fokkerij!

Over de blogger

Talitha Bakker van Arabian Stud Europe is actief binnen de endurancsport sinds 2014. Ze heeft een eigen fokkerij van Arabische volbloedpaarden sinds 1997 genaamd Arabian Stud Europe die zich richt op het fokken van Arabische volbloed show- en sportpaarden. Daarbij zijn er meerdere paarden afkomstig uit deze fokkerij die op het hoogste internationale niveau lopen.

Talitha zelf heeft internationaal gereden met de zelfgefokte paarden ASE Marajó en ASE Bisiriya Hlayyil t/m de CEI 2*. Deze zijn helemaal vanaf het nulpunt opgetraind naar internationaal topniveau. Op dit moment heeft ze de jonge merrie ASE Falaree en de jonge hengst ASE Magnificent in training voor de Internationale wedstrijden waarbij ze momenteel bezig zijn met het behalen van de novice kwalificatie, in de hoop om in 2022 de start te maken op FEI niveau. Daarnaast rijdt zij het internationale 3* paard Volga du Vallois en de 19-jarige Geraldyne el Jamaal.